In deze periode van het jaar komen ze meer dan anders voor in het glas. Belletjes.
Vooral omdat tijdens de eindejaarsfeesten de consumptie van schuimwijnen stevig toeneemt.
Van schuimwijn wordt verwacht dat er langdurig en veelvuldig belletjes naar boven borrelen, dat is feestelijk. En men heeft liefst dat de belletjes fijn zijn en aan het oppervlak een fijne lichte schuimring genereren. Dat is elegant.
Zoals jullie wel weten zijn deze belletjes gewoon CO2 die onder hogere druk is opgelost in de wijn. Ook in bier en in frisdranken trouwens! Zolang de hogere druk in stand wordt gehouden door een afgesloten fles blijft de CO2 opgelost in de wijn, bier of frisdrank. Van zodra echter de fles wordt geopend en de druk boven het vloeistofoppervlak terugvalt naar de gewone luchtdruk,
verlaat de CO2 de wijn en komt vrij in de atmosfeer boven het vloeistofoppervlak.
Dit gebeurt via 2 mechanismen: 1) Diffusie vanuit de vloeistof naar de atmosfeer via het vloeistofoppervlak.Dit is niet zichtbaar! 2)Vorming van belletjes die opstijgen en aan het vloeistofoppervlak uiteen spatten.Dat zien we natuurlijk wel.
De intensiteit van het diffusie mechanisme is evenredig met de groote van het vloeistofoppervlak dat is blootgesteld aan de atmosfeer. Zelfs in champagne-fluitjes ontsnapt nog meer dan 80% van de CO2 op deze wijze. Dus zeker geen “coupekes” gebruiken voor champagne indien je van de belletjes wil genieten!
De hoeveelheid belletjes is evenredig met de concentratie aan opgeloste CO2 in de vloeistof.
En CO2 is goed oplosbaar in water en in water-alkohol mengsels. De de maximale hoeveelheid CO2 die kan worden opgelost, en waarbij de vloeistof is verzadigd, hangt vooral af van de heersende druk en temperatuur. Deze maximale hoeveelheid neemt toe bij hogere druk, en bij lagere temperatuur.
Enkele richt-getalletjes om een idee te hebben:
Bij 20°C kan men in water en water-alkohol oplossingen volgende maximum concentraties hebben:
6 bar- 10 g/L CO2
3 bar - 6 g/L CO2
2 bar - 3 g/L CO2
1 bar - 2 g/L CO2
Bij 10°C kan men volgende maximum concentraties hebben:
6 bar- 15 g/L CO2
3 bar - 9 g/L CO2
2 bar - 6 g/L CO2
1 bar - 3 g/L CO2
In een fles champagne zit typisch zo'n 11 à 12 g/L CO2 opgelost bij een druk van 5 à 6 bar.
In een fles bier zit typisch zo'n 5 à 7 g/L CO2 opgelost bij een druk van 2 à 3 bar.
In een fles frisdrank zit zo'n 2 à 5 g/L opgelost bij een druk van 1 à 2,5 bar.
CO2 belletjes kunnen zichtbaar worden in wijn of andere dranken vanaf 1 g/L.
De aanwezigheid van bepaalde stoffen in de vloeistof heeft ook een invloed op de oplosbaarheid van CO2. Toevoeging van alkohol aan water heeft geen invloed op de oplosbaarheid van CO2. Maar suiker verlaagt de oplosbaarheid van CO2 in water en in water-alkohol mengsels. Aminozuren en proteïnen daarentegen verhogen de oplosbaarheid van CO2 in water en water-alkohol mengsels.
De hoeveelheid belletjes wordt niet enkel bepaald door de concentratie opgeloste CO2 maar hangt ook af van de luchtdruk en de temperatuur in de atmosfeer. Op de top van mount everest zal champagne veel meer belletjes produceren dan aan het strand op zeeniveau. En de hoeveelheid belletjes bij 5°C is ongeveer 50% lager dan bij 15°C. Schuimwijn koel serveren dus!
Niet enkel het feestelijke aspect (de hoeveelheid belletjes) maar ook het aspect elegantie (kleine belletjes) is afhankelijk van de concentratie aan opgeloste CO2. Hoe lager de concentratie CO2, hoe fijner de belletjes.
Maar er zijn nog andere factoren die hier meespelen. De belletjes groeien naarmate ze langer in de vloeistof blijven, door diffusie van CO2 vanuit de vloeistof in de belletjes. Voor belletjes die vrij opstijgen naar het vloeistofoppervlak blijft deze toename beperkt. Maar belletjes die blijven plakken aan de wand van het glas worden zeer dik. En de mate waarmee belletjes blijven plakken aan de wand van het glas hangt af van de cohesie van de vloeistof, en de mate van adhesie tussen de vloeistof en de wand van het glas.
Zo is de adhesie tussen water en glas veel lager dan de adhesie tussen een water-alkohol mengsel en glas. Daardoor zie je in frisdrank en spuitwater vooral dikke belletjes die aan de wand blijven kleven.
In schuimwijn (12 % Vol alcohol) blijven bijna geen belletjes aan de wand kleven, en zie je vooral fijne belletjes die opstijgen. En bier (5 à 8 % Vol alkohol) zit een beetje tussen de twee. Van links naar rechts zie je op onderstaande foto: schuimwijn, bier, en spuitwater:
In plastic bekers is de adhesie tussen de schuimwijn en het plastic veel lager dan bij glas, en zie je ook al vele grote belletjes die aan de wand blijven kleven. Byby elegantie. Dus voor schuimwijn liefst geen plastic.Voor frisdrank en bier is dit nog meer het geval in plastic bekers. Ook in vettige glazen, of glazen met detergent-resten blijven belletjes aan de wand kleven... Ook om andere redenen is dit best te vermijden...
De stroom van fijne belletjes die vrij naar het vloeistof oppervlak stijgt begint meestal in de voet van het glas. Dit komt omdat de glasmakers op de bodem in het glas, aan de voet, kleine gaatjes boren (bij champagne-fluitjes) of een gravure aanbrengen (kijk maar eens in een leeg "duvel" glas, daar is een D in gegraveerd). In deze onregelmatigheden wordt bij het inschenken lucht gevangen tussen het glas en de drank, en in deze gevangen lucht neemt de concentratie CO2 toe door diffusie vanuit de vloeistof,
todat er treintjes van CO2 belletjes kunnen ontsnappen.
Op een gelijkaardige wijze kunnen er ook treintjes van belletjes ontsnappen uit cellulose-vezels
die aan de glaswand kleven, afkomstig van handdoeken. Of ook uit tartraat kristallen aanwezig in de drank.
Men hoort nog wel eens beweren dat de kwaliteit van een champagne kan afgeleid worden uit de fijnheid van de belletjes. Indien men de visuele kwaliteit bedoeld is dit korrekt. Er is echter tot op heden geen enkel wetenschappelijk verband gevonden tussen de kwaliteit van smaak en aroma's
van champagne en de fijnheid van de belletjes.
De oorsprong van misverstanden is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat er CO2 uit een afgesloten fles champagne kan ontsnappen via de kurk. Zo heeft men inderdaad kunnen vaststellen dat er in jonge champagnes zo'n 11 à 12 g/L CO2 zit. Maar bij oudere champagnes (bv. oude millesimés) kan dit sterk teruglopen, to 10 mg/L en lager. En zoals reeds aangehaald, hoe lager de concentratie CO2 hoe kleiner de belletjes. De opstijgende belletjes in een glas "duvel" (~ 6 g/L) zijn bijvoorbeeld fijner dan in champagne (~ 12 g/L)!
Dit neemt niet weg dat de belletjes een belangrijke impact hebben bij het degusteren van schuimwijn.
Bij het openspatten van de belletjes aan het wijnoppervlak worden er minuscule vloeistof druppeltjes naar boven geprojecteerd, waardoor er boven het wijnoppervlak een schuimwijn-nevel ontstaat die toelaat de aroma's van de wijn zeer duidelijk met de neus waar te nemen, zonder dat men hoeft te walsen!
Ook in de mond hebben de belletjes een impact. Vooreerst kan men de belletjes 'mechanisch' in de mond voelen. Daarnaast gaat de CO2 in de mond in een omgeving met hogere pH (pH > 7) terecht komen en daarbij sterker reageren met water (H2O) om koolzuur (HCO3-) te vormen, wat een prikkelend gevoel geeft in de mond. De meeste mensen ervaren dit als verfrissend, vooral in combinatie met zoet. Dit is trouwens een belangrijke reden voor het success van de vele frisdranken!
CO2 is trouwens ook belangrijk voor de smaak van stille wijnen. Bij mousserende wijnen wordt via een 1ste of 2de alcoholische gisting in afgesloten cuve of fles, CO2 in de wijn gehouden met opbouw van overdruk. Bij niet-mousserende wijnen laat men de CO2 ontsnappen. Na de alcoholische gisting is de wijn dan verzadigd met 1 à 1,2 g/L CO2, waarna deze hoeveelheid tijdens oversteken, klaren,
filteren, … terugvalt naar 200 à 300 mg/L. Stille wijnen die minder dan 200 mg/L CO2 bevatten, geven een uitgedoofde indruk in de mond, ze missen levendigheid. En CO2 is reeds duidelijk merkbaar in de mond via prikkeling vanaf 500 mg/L.
Prettige feestdagen nog allemaal. En kijk mischien eens wat nauwkeuriger naar de glaasjes bubbels die je de volgende weken steevast in handen zal krijgen. Gezondheid alvast en een voorspoedig 2012!
Johan Dries
21 December 2011
woensdag 21 december 2011
zondag 27 november 2011
Less is More
Ik ben nu al twee weken bij weightwatchers aktief, en ben op die twee weken reeds 3,5 kg lichter. Het doel is een verandering in mijn eet en drink gewoontes te brengen, zodat ik langzaam en blijvend terug naar mijn normale gewicht ga.
De eerste belangrijke verandering was traag eten en drinken. Vooral bij het eten heb ik moeten vaststellen dat ik veel te snel alles naar binnen werkte. Door nu trager te eten geef ik mezelf de tijd om een 'verzadigd gevoel' te krijgen. Blijkbaar hebben de hersenen enige tijd nodig (zo'n 20 minuten) om dit gevoel te registreren. En indien je op korte tijd veel eet komen de signalen van de hersenen te laat, en zit je met een opgeblazen gevoel. Van zodra je een verzadigd gevoel hebt, en daarvoor zijn geen grote hoeveelheden eten nodig, kan je zonder moeite stoppen met eten, en vooral vermijden om te veel te eten. Door traag te eten ga je automatisch ook meer aandacht schenken aan de smaken en aroma's, en ga je meer genieten.
De tweede belangrijke verandering was het beperken van bepaalde etenswaren (bv. frieten, pizza, ...) en het meer gebruiken van andere etenswaren (groenten, fruit, ...). Je moet echter niets volledig laten, en vooral je moet niet afzien. Dat kan je toch niet volhouden, en voor je het weet verval je terug in oude gewoonten. Je moet wel de "goede" en de "gevaarlijke" produkten leren kennen. En met de "gevaarlijke"moet je een gezonde dosis mateging aan de dag leren leggen.
Dranken met alcohol vallen onder de "gevaarlijke" produkten. Wat had je gedacht :-)
Ik moet deze produkten niet laten vallen (dat zou ik trouwens niet kunnen), maar ik moet er wel verstandig van leren genieten. De weightwatcher punten zijn hierbij wel een handig hulpmiddel.
Neem als referentie bijvoorbeeld een boterham (twee dunne sneetjes), besmeerd en met een plakje hesp ertusen, wat goed is voor zo'n 4 à 5 punten. En vergelijk dit met volgend lijstje dranken die ik nog wel eens pleeg te consumeren, thuis of op verplaatsing:
pintje bier (5,5 % Vol - 250 ml) : 4 punten
streekbier / trappist (8 à 9 %Vol. - 330ml): 7 à 9 punten
wijn (rood droog, wit zoet - 125 ml): 4 punten
wijn (wit droog, mousserend - 125 ml): 3 punten
cognac, whisky, rum (30 ml): 3 punten
gin, vodka (30 ml): 2 punten
koffie, thee (melk): 1 punt
koffie, thee (natuur), water 0 punten
Irish coffe: 11 punten!! (ouch, dat deed pijn!)
Indien ik weet dat ik aan een toog of in een restaurant ga belanden zorg ik ervoor dat ik voor die avond nog een budget heb van 12 à 15 punten voor drank, door overdag meer groenten en fruit te eten (0 punten) en minder rijker voedsel (punten-rijk). Tijdens de avond probeer ik mij wel strikt aan het voorziene budget te houden. En wanneer de punten voor drank op zijn schakel ik over op drank met nul punten (koffie of water). Leuk hierbij is dat je automatisch traag en bewust gaat genieten van de drankjes met punten, omdat je weet dat je er maar een paar glazen van mag hebben. En dat is wat ik met de titel wou zeggen: less is more!
De eerste belangrijke verandering was traag eten en drinken. Vooral bij het eten heb ik moeten vaststellen dat ik veel te snel alles naar binnen werkte. Door nu trager te eten geef ik mezelf de tijd om een 'verzadigd gevoel' te krijgen. Blijkbaar hebben de hersenen enige tijd nodig (zo'n 20 minuten) om dit gevoel te registreren. En indien je op korte tijd veel eet komen de signalen van de hersenen te laat, en zit je met een opgeblazen gevoel. Van zodra je een verzadigd gevoel hebt, en daarvoor zijn geen grote hoeveelheden eten nodig, kan je zonder moeite stoppen met eten, en vooral vermijden om te veel te eten. Door traag te eten ga je automatisch ook meer aandacht schenken aan de smaken en aroma's, en ga je meer genieten.
De tweede belangrijke verandering was het beperken van bepaalde etenswaren (bv. frieten, pizza, ...) en het meer gebruiken van andere etenswaren (groenten, fruit, ...). Je moet echter niets volledig laten, en vooral je moet niet afzien. Dat kan je toch niet volhouden, en voor je het weet verval je terug in oude gewoonten. Je moet wel de "goede" en de "gevaarlijke" produkten leren kennen. En met de "gevaarlijke"moet je een gezonde dosis mateging aan de dag leren leggen.
Dranken met alcohol vallen onder de "gevaarlijke" produkten. Wat had je gedacht :-)
Ik moet deze produkten niet laten vallen (dat zou ik trouwens niet kunnen), maar ik moet er wel verstandig van leren genieten. De weightwatcher punten zijn hierbij wel een handig hulpmiddel.
Neem als referentie bijvoorbeeld een boterham (twee dunne sneetjes), besmeerd en met een plakje hesp ertusen, wat goed is voor zo'n 4 à 5 punten. En vergelijk dit met volgend lijstje dranken die ik nog wel eens pleeg te consumeren, thuis of op verplaatsing:
pintje bier (5,5 % Vol - 250 ml) : 4 punten
streekbier / trappist (8 à 9 %Vol. - 330ml): 7 à 9 punten
wijn (rood droog, wit zoet - 125 ml): 4 punten
wijn (wit droog, mousserend - 125 ml): 3 punten
cognac, whisky, rum (30 ml): 3 punten
gin, vodka (30 ml): 2 punten
koffie, thee (melk): 1 punt
koffie, thee (natuur), water 0 punten
Irish coffe: 11 punten!! (ouch, dat deed pijn!)
Indien ik weet dat ik aan een toog of in een restaurant ga belanden zorg ik ervoor dat ik voor die avond nog een budget heb van 12 à 15 punten voor drank, door overdag meer groenten en fruit te eten (0 punten) en minder rijker voedsel (punten-rijk). Tijdens de avond probeer ik mij wel strikt aan het voorziene budget te houden. En wanneer de punten voor drank op zijn schakel ik over op drank met nul punten (koffie of water). Leuk hierbij is dat je automatisch traag en bewust gaat genieten van de drankjes met punten, omdat je weet dat je er maar een paar glazen van mag hebben. En dat is wat ik met de titel wou zeggen: less is more!
vrijdag 18 november 2011
Rubis des Vignes 2009
Vorig weekeinde tijdens het inkopen doen in Aldi Herentals kwam ik hem nog eens tegen, de "Rubis des Vignes". Het is een jaarlijks terugkerend wijntje in het assortiment van Aldi dat mij telkens weer weet te bekoren wat betreft zijn prijs/kwaliteit verhouding. Goed en goedkoop. Dit jaar heb ik deze wijn eens aan een testje onderworpen. Ik heb vrienden die op bezoek kwamen drie wijntjes blind laten proeven, waarbij ik de Vacqueyras "Rubis des Vignes" 2009 ( 5,99 EUR) naast twee streekgenoten van een iets hogere prijsklasse heb geplaatst.
Het ging om de Séguret "Les Levants" 2006 van Domaine Jean David (13, 50 EUR) en de Vacqueyras "Eternité" 2006 van de cooperatieve van Vacqueyras, "Les Vignerons de Caractère" (16,00 EUR). De "Rubis des Vignes" komt trouwens van dezelfde cooperatieve, al kun je dat op het etiket niet zien. Dit blijkt uit volgende website: http://www.vigneronsdecaractere.com/?13-de-nos-vins-medailles-par-l
Maar twee van de zes proefkonijnen konden de Aldi wijn er uit halen. Ik moet zeggen dat dit wat betreft aroma en smaak ook niet evident was. Bij het herproeven nadat de identiteit van de flessen werd prijsgegeven vond men de duurdere flessen wel iets meer geconcentreerd van smaak. Maar hoe objectief is dat nog? Wat betreft de kleur kon je wel zien dat de Aldi wijn iets minder intens was in de overgang van de rand naar het midden van het glas. Daarna heb ik nog twee zwaargewichten uit de kelder gehaald om nog verder te kunnen testen :-)
Het ging om een Châteauneuf du Pape "Seline" 2006 van Domaine Paul Autard (45,00 EUR) en een Côte Rôtie "Les Rochers" 2005 van Domaine Bonnefond (45,00 EUR). Deze twee wijnen waren nog meer geconcentreerd en nog rijker aan smaak en aroma. Maar de prijs is ook niet mis. En dat zijn prijzen die ik een paar jaar geleden op de Domeinen zelf heb betaald.
Dit soort wijnen haal ik enkel boven om met vrienden een feestje te bouwen. En dat hebben we dan ook gedaan, zoals echte bougondiers betaamt. Maar voor een goed glas wijn bij de dagelijkse maaltijd is de "Rubis des Vignes" een perfecte wijn. Meer moet dat niet zijn.
Herentals, 15 November 2011
Johan Dries
Het ging om de Séguret "Les Levants" 2006 van Domaine Jean David (13, 50 EUR) en de Vacqueyras "Eternité" 2006 van de cooperatieve van Vacqueyras, "Les Vignerons de Caractère" (16,00 EUR). De "Rubis des Vignes" komt trouwens van dezelfde cooperatieve, al kun je dat op het etiket niet zien. Dit blijkt uit volgende website: http://www.vigneronsdecaractere.com/?13-de-nos-vins-medailles-par-l
Maar twee van de zes proefkonijnen konden de Aldi wijn er uit halen. Ik moet zeggen dat dit wat betreft aroma en smaak ook niet evident was. Bij het herproeven nadat de identiteit van de flessen werd prijsgegeven vond men de duurdere flessen wel iets meer geconcentreerd van smaak. Maar hoe objectief is dat nog? Wat betreft de kleur kon je wel zien dat de Aldi wijn iets minder intens was in de overgang van de rand naar het midden van het glas. Daarna heb ik nog twee zwaargewichten uit de kelder gehaald om nog verder te kunnen testen :-)
Het ging om een Châteauneuf du Pape "Seline" 2006 van Domaine Paul Autard (45,00 EUR) en een Côte Rôtie "Les Rochers" 2005 van Domaine Bonnefond (45,00 EUR). Deze twee wijnen waren nog meer geconcentreerd en nog rijker aan smaak en aroma. Maar de prijs is ook niet mis. En dat zijn prijzen die ik een paar jaar geleden op de Domeinen zelf heb betaald.
Dit soort wijnen haal ik enkel boven om met vrienden een feestje te bouwen. En dat hebben we dan ook gedaan, zoals echte bougondiers betaamt. Maar voor een goed glas wijn bij de dagelijkse maaltijd is de "Rubis des Vignes" een perfecte wijn. Meer moet dat niet zijn.
Herentals, 15 November 2011
Johan Dries
zondag 13 november 2011
Genieten
Mijn interesse voor wijn is er gekomen in 2003 aan de toog van golfclub Witbos (toen nog golfclub Olen). Een medespeler waarmee ik die dag een ronde had gelopen vertelde mij dat hij drie grote hobby's had: rood, wit, en rosé. Ik kende toen weinig of niets van wijn. Maar mijn interesse was gewekt en ik ben kort daarna avondschool gaan volgen bij DTL in Herentals, opleiding wijnen en cocktails. Dat was een tweejarige opleiding, die ik tweemaal met succes heb gevolgd, maar telkens bij andere lesgevers.
In 2008 was mijn drang naar wijnkennis nog steeds niet verzadigd, en ben ik begonnen aan de 3-jarige opleiding Sommelier-Conseil bij Syntra in Leuven, met als slot het eindexamen in Frankrijk aan de "Université du Vin" in Suze-La-Rousse in de zuidelijke Côtes du Rhône (in de buurt van Orange). Daar heb ik in Juni van dit jaar (2011) met success de examens afgelegd. En français.
Ondertussen is mijn interesse veel breder geworden dan enkel wijn. Via de opleiding sommelier leerde ik ook marc, cognac en armagnac kennen. En via toevallige tastings ook whisky. Dit kwam maar zeer beperkt aan bod in de cursus sommelier, en dus ben ik mij via zelfstudie ook aan het verdiepen in alles wat met distillaten, aperitieven en likeuren te maken heeft.
Ondertussen heb ik via wijn ook een afficionado leren kennen, die mij heeft laten kennis maken met het degusteren van sigaren, vooral van cubaanse havanna's. Dit was vroeger ook een onderdeel van wat een sommelier moest beheersen als vakgebied, maar door het rookverbod is dit in onze streken in onbruik geraakt. Ik neem het er graag terug bij. There is nothing like a good cigar!
Een belangrijk onderdeel van het vak sommelier is natuurlijk ook het kombineren van wijn en gerecht. In de opleiding sommelier kwam dit onderdeel maar zeer beperkt aan bod. Het heeft ook weinig zin om hier veel theorie over te verkopen. Enkele basisprincipes gevolgd door in de praktijk dingen uit proberen is hier de boodschap. Hierbij bleek echter dat wijn niet steeds koning is. Sommige gerechten vragen eerder om bier dan om wijn. Daardoor is ook mijn interesse voor bier, een oude liefde uit mijn studententijd, weer teruggekeerd.
Het afgebakende interessegebied is dus zeer breed. Het degusteren van wijn, bier, distillaten, apperitieven en likeuren. De gemeenschappelijke faktor is welliswaar alkohol, maar het gaat hem mij hierbij vooral om de smaken en de aroma's, om het genieten. Af en toe een goede havanna degusteren hoort hier ook bij. En matigheid is hierbij noodzakelijk, want alcohol en tabak zijn schadelijk voor de gezondheid bij ovematig gebruik. Wat is er trouwens niet schadelijk bij overmatig gebruik?
Johan Dries
Herentals, 13 november 2011
In 2008 was mijn drang naar wijnkennis nog steeds niet verzadigd, en ben ik begonnen aan de 3-jarige opleiding Sommelier-Conseil bij Syntra in Leuven, met als slot het eindexamen in Frankrijk aan de "Université du Vin" in Suze-La-Rousse in de zuidelijke Côtes du Rhône (in de buurt van Orange). Daar heb ik in Juni van dit jaar (2011) met success de examens afgelegd. En français.
Ondertussen is mijn interesse veel breder geworden dan enkel wijn. Via de opleiding sommelier leerde ik ook marc, cognac en armagnac kennen. En via toevallige tastings ook whisky. Dit kwam maar zeer beperkt aan bod in de cursus sommelier, en dus ben ik mij via zelfstudie ook aan het verdiepen in alles wat met distillaten, aperitieven en likeuren te maken heeft.
Ondertussen heb ik via wijn ook een afficionado leren kennen, die mij heeft laten kennis maken met het degusteren van sigaren, vooral van cubaanse havanna's. Dit was vroeger ook een onderdeel van wat een sommelier moest beheersen als vakgebied, maar door het rookverbod is dit in onze streken in onbruik geraakt. Ik neem het er graag terug bij. There is nothing like a good cigar!
Een belangrijk onderdeel van het vak sommelier is natuurlijk ook het kombineren van wijn en gerecht. In de opleiding sommelier kwam dit onderdeel maar zeer beperkt aan bod. Het heeft ook weinig zin om hier veel theorie over te verkopen. Enkele basisprincipes gevolgd door in de praktijk dingen uit proberen is hier de boodschap. Hierbij bleek echter dat wijn niet steeds koning is. Sommige gerechten vragen eerder om bier dan om wijn. Daardoor is ook mijn interesse voor bier, een oude liefde uit mijn studententijd, weer teruggekeerd.
Het afgebakende interessegebied is dus zeer breed. Het degusteren van wijn, bier, distillaten, apperitieven en likeuren. De gemeenschappelijke faktor is welliswaar alkohol, maar het gaat hem mij hierbij vooral om de smaken en de aroma's, om het genieten. Af en toe een goede havanna degusteren hoort hier ook bij. En matigheid is hierbij noodzakelijk, want alcohol en tabak zijn schadelijk voor de gezondheid bij ovematig gebruik. Wat is er trouwens niet schadelijk bij overmatig gebruik?
Johan Dries
Herentals, 13 november 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)